اتاق شعر

من که لیل و نهار، پای نوشتنم و مجال تفحص ندارم.اما تو شازده، تو که چشم های میشی ات را با دفتر کتاب سنجاق کرده اند، بگرد توی این کتاب ها، ته دیگ مطلب را درآور.ببین بالاخره چه اعجازی در کلمه ی " جان " خوابیده که به این قاعده ، قابلیت به ذوق آوردن دارد!علی سبیل المثال، جان گفتن در جواب نامیدن شما در عریضه های تلگرافی چه خبط و ربطی می تواند با مشعوف شدن ما داشته باشد؟ما که گاوگیجه گرفتیم، بگرد و خبرمان کن شازده! اتاق شعر...

نیمه شب، خبر هایی بود در منزل همسایه مان. گویا شاخک های انتن را سفت کاری می کردند.

میخواستم بگویم شازده ، کاش یک استانبولی از آن گچ ها هم خرج دل ما کنند، تا آن قدر نلرزد موقع روبرو شدن با شما...

دست کم شبیه آن شاخک های آنتن باش؛ دریافت کن این همه سیگنالی که تاحالا فرستاده ایم..!

اتاق شعر...

هر دفعه که فوتوی سه در چارت را توی کیف پولم می بینم، بند دلم آب می رود.

عجالتا همین که روزی چند نوبت انگیزه ام می شوی برای ادامه ی این مسیر، کفایت م می کند!

امید دارم قاطبه ی این شهر کج سلیقه باشند تا مبادا نگاه شان به نگار ما تلاقی کند

هرچند چشم هایت گواهی می دهند باید بیشتر ب پا ی م تان !

اتاق شعر...